Met hoelahoep terug naar de jeugd
Het werkt keer op keer fantastisch, een workshop met oudere deelnemers waarbij het speelgoed van vroeger tevoorschijn wordt getoverd. Om te beginnen heb ik een fantastische collectie oude tollen in allerlei uitvoeringen. Tollen die er soms nieuw uitzien maar ook tollen die volledig versleten zijn en waar de ouderdom vanaf straalt. Dat roept meteen een hoop herinneringen op. Ook heb ik grote hoelahoeps zelf gemaakt voor volwassenen waar ik met gemak mee kan hoelahoepen. Het heeft een magische uitwerking op de deelnemers. Zo ook die ene keer dat ik samen met een journalist van de krant naar een afdeling ging van Bernardus in Sassenheim. Deze journalist wilde wel eens met eigen ogen zien wat het effect was van werken met mijn materialen en oudere deelnemers.
We maakten er een feestelijke gelegenheid van, compleet met clownspak en allerlei voorwerpen, zoals de clownspanelen, tollen, hoelahoeps en jongleerballetjes. Ik liet me maar al te graag vertellen hoe dat vroeger ging met tollen, de een wist het nog mooier in herinnering te brengen als de ander. Er was zelfs iemand die het helemaal voor ging doen, met stok en touwtje. De bewegingen zaten er niet helemaal meer in en er werden meerdere pogingen gedaan. De groep deelnemers was in ieder geval helemaal bij de les, en behoorlijk betrokken met wat er allemaal gebeurde. Toen de hoelahoep tevoorschijn kwam kwamen ook de verhalen los.
Boos om de speeltuin
Een van de dames was hoogst verontwaardigd. Opgegroeid in een Haagse katholieke wijk, maar zelf hervormd. Als kind had je het dan zwaar, want in jouw wijk was een pracht van een speeltuin, waar je alleen in mocht spelen als je lid was van de katholieke kerk. Hervormden hadden daarbij het nakijken, heel oneerlijk, en vooral iets om 80 jaar na dato nog flink opgewonden over te raken. Een geweldig effect voor de reminiscentie. En natuurlijk wilde mevrouw ook nog wel even samen in de hoelahoep, dat kon ze vast nog. Tot grote verbazing van de verpleging stapte ze uit de stoel en kwam op me af, ze wilde ook in de hoelahoep. En dat terwijl ze al tijden niet echt fantastisch gelopen had. Het liep allemaal goed af en iedereen voelde zich weer een stuk jonger. Jammer dat er bij verpleegtehuizen meestal geen budget meer is om dit soort sessies te organiseren want dan zou het er heel wat vrolijker aan toe kunnen gaan.
Wil je het hele krantenartikel lezen, dan kan dat hier.
